Z okazji 67 rocznicy wybuchu II Wojny Światowej oddajemy obywatelską i żołnierską cześć tym, którzy w obliczu przeważającej siły wroga pozostali wierni ojczyźnie, zachowali godność i honor, płacąc za nie życiem i krwią.

Na miejscowym cmentarzu katolickim znajduje się zbiorowa mogiła, w której pogrzebano zwłoki 163 żołnierzy 31 Pułku Piechoty Strzelców Kaniowskich armii „Łódź” oraz 10 dywizjonu Artylerii ciężkiej, poległych 4 – 5 września w walkach o utrzymanie głównej pozycji obrony na Warcie, w rejonie Sieradza.

Pułk atakowany był nie tylko z zachodniego brzegu Warty, lecz także z niemieckiego przyczółka w Mnichowie. Zmasowany ogień niemieckiej artylerii oraz ataki przeważających sił niemieckiej piechoty, spowodowały przełamanie polskiej obrony. Na mogile wzniesiono pomnik z napisem: „Cześć i chwała bohaterom, którzy oddali swe życie za Ojczyznę”.

02.09.2006 r. "BELEŃ"

W dniu 2 września 2006 r. w okolicach miejscowości Beleń odbyła się rekonstrukcja wydarzeń wojennych 4 – 5 września 1939 r.

03.09.2006 r. "STROŃSKO"

Po uporczywych walkach opóźniających się na terenach od Prosny do Warty jednostki armii „Łódź” obsadziły w nocy z 3 na 4 września 1939r. linię głównego na Warcie i Widawce.

Wcześniej przygotowane stanowiska obronne w rejonie wsi Woźniki – Pstrokonie obsadził 30 pułk piechoty dowodzony przez ppłk Włodzimierza Szmyda. Na styku z jego lewym skrzydłem znajdował się 15 pułk piechoty. Na odcinku obrony 10 dywizji piechoty rozwijała natarcie niemiecka 17 dywizja piechoty oraz Zmotoryzowany Pułk SS Leibstandarte Adolf Hitler. Niemcy próbowali sforsować Wartę z marszu, lecz zostali powstrzymani ogniem 30 pułku piechoty. Jednakże już wieczorem 4 września, na skutek wielokrotnej przewag, zdołali utworzyć w rejonie Belenia przyczółek na wschodnim brzegu Warty. W rejonie tym 4 – 5 września toczyły się zacięte krwawe walki.

Utworzenie przyczółka, który Niemcy pod osłoną huraganowego ognia własnej artylerii systematycznie umacniali i rozszerzali, groziło przełamaniem polskiej obrony. Podejmowane ze strony polskiej 4 i 5 września kontrataki załamywały się pod huraganowym ogniem niemieckiej Artylerii. Walczyły tu bataliony 30 pułku piechoty, 3 batalion 31 Pułku Piechoty Strzelców Kaniowskich, 1 Pułk Kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza ppłk Feliksa Kopcia, w skład którego wchodziły bataliony obrony narodowej „Wieluń I” i „Wieluń II”, a także 4 pułk piechoty dowodzony przez ppłk Bronisława Laliczyńskiego. W trakcie walk, które szczególnie zacięty charakter miały w rejonie Belenia i Strońska, poległo blisko 300 żołnierzy polskich armii „Łódź”. Między poległymi znajdował się dowódca 30 pułku piechoty – ppłk W. Szmyd, dowódca 3 batalionu 30 pułku piechoty – mjr R. Borysewicz i dowódca 1 batalionu 4 pułku piechoty – mjr Karol Olma.

Na skutek wielkiej przewagi Niemców, broniący rejonu Strońsko – Beleń – Zapolice 30 pułk piechoty i wspomagające go inne pułki, w nocy z 5 na 6 września zaniechały dalszych kontrataków. Wyczerpane długą, uporczywą walką, nie mając szans utrzymania zajmowanych pozycji, na rozkaz dowództwa armii wycofały się w rejon Lutomierska i Aleksandrowa.

Na cmentarzu parafialnym w Strońsku znajduje się zbiorowa mogiła, w której spoczywają zwłoki 283 poległych wtedy żołnierzy polskich. Staranie miejscowego społeczeństwa odsłonięto na cmentarzu pomnik ku czci poległych w obronie Ojczyzny.